Ռոբերտ Շեքլի
«Ցանկությունների սահմանը» պատմվածաշարից
«Սեմիշ, ես օգնության, միմիայն օգնության կարիք ունեմ։ Հավանականություն կա ստեղծված իրադրության վտանգավոր լինելու, դրա համար անմիջապես ժամանիր։ Ավելորդ անգամ համոզվեցի, որ դու ճիշտ ես, Սեմիշ, ախպերս։ Ոչ մի պարագայում չպիտի հույս դնեի երկրացիների վրա։ Սա մի չտեսնված թեթևամիտ ռասա է, ինչպես դու մշտապես ընդգծում էիր։ Բայց էնքան էլ ախմախ չեն, որքան թվում են առաջին հայացքից։ Սկսում եմ մտածել, որ բեղիկների մշակույթը բանականության միակ չափանիշը չի։ Նախանձելի իրավիճակներից չի, Սե՛միշ։ Այնինչ սկզբում ծրագիրն այնքան հուսալի ու անվտանգ էր թվում…»։ Read the rest of this entry »
Հասմիկ Ղազարյան 